Midnight in Paris Kendini Kanıtlama gereği duymayan bir Film

İnsanlar bulunduğu ortamdan keyif almak yerine, hiç bulunamadıkları ve bulunamayacakları ortamlara özlem duyarlar. Neden ? Çünkü o ortamda, süprizler ve hayal kırıklıkları yoktur. Başlarına gelecek olayları tahmin edebilirler bu da kendilerini güvende hissettirir. İşte bunun içindir hep aynı restaurantlara, kafelere ve hep aynı tatil köylerine gidilir, hiç gitmediğimiz bir şehre giderken tura katılırız, hayata kendini özgürce bırakmak, kaybolmaktan korkarız.

Bizler yıllık üç yıılık ve beş yıllık planlar kurarken bir daha yaşamayacağımız, bugün ellerimizden kayar, gider ve dün oluverir.

İnsanın altın çağı bugündür. Bügünü elde etmek yerine keşfetmenin keyfini çıkarmak güzel olmaz mı? Vucudumuz zamana ayak uydurarak her gün biraz daha yıpranıyor. Ama ruhumuz asi, özgür kalmak, kaybolmak ve hata yapmak istiyor.

İşte ustaca işlenmiş bu Woddy Allen filminden, cebimde biriktirdiklerim bunlar....

Muhteşem bir havada çekilmiş Paris görüntüleri ve yağmurda yürümeyi, sırılsıklam olmayı sevenler için tavsiye olunur, bana  filmi şiddetle öneren zarif ve mütevazi hanıma çok teşekkürler....